Les 3 Vallées (Les Trois Vallées) gelegen in het noordelijke deel van de Franse Alpen is enorm populair onder de wintersporttoeristen. Mensen van over de hele wereld reizen in de wintermaanden af naar deze vallei om honderden kilometers op de latten af te leggen. Je hebt ongetwijfeld wel eens gehoord van de skidorpen Les Ménuires of Val Thorens. Deze keer kwam ik hier niet voor winterpret, maar aan mij het voorrecht om het gebied met twee wielen te mogen ontdekken. Hoewel er 2 geasfalteerde klassiekers geboren zijn, leent het verkennen van Les Trois Vallées zich perfect met de (elektrische) mountainbike. Veel paden zijn niet geasfalteerd en in de zomer als de sneeuw door de zon verdwenen is en de sneeuwpistes een ware metamorfose hebben ondergaan, waan je je op de fiets in een sprookjesachtig berggebied.
Don’t judge a book by its cover
Toen ik in het programmaboekje las dat we Les 3 vallées per elektrische mountainbike gingen ontdekken, was ik toch wat terughoudend. “ik wil gewoon op eigen kracht naar boven trappen” en een elektrische mountainbike, dat is toch voor “oude mensen”? En toen ik bij aankomst ook nog hoorde dat er een Franse gids mee ging, zakte de moed een beetje in mijn schoenen. Fietsen is voor mij vrijheid en ik wil niet om de haverklap stoppen of ergens stil staan. Bovendien kun je met apps zoals Komoot toch zelf prachtige routes maken?
Maar goh wat had ik het mis zeg! Dit is toch het perfecte voorbeeld om niet te snel een oordeel klaar te hebben. Eenmaal gearriveerd bij Intersport-rent in Saint Martin-de-Belleville worden we door de Franse gids, die uitstekend Engels sprak, hartelijk ontvangen. Zijn enthousiasme werkte aanstekelijk op de groep. Uit ervaring weet ik dat een goede fiets bij een verhuurbedrijf niet altijd vanzelfsprekend is maar er stonden gloednieuwe full suspension e-bikes van het merk Haibike voor ons klaar. Uitgerust met de beste onderdelen. Het water liep me uit de mond.
Opkomst van indrukwekkende cols en betoverende paden
Dat Les Trois Vallées zijn ambities niet onder stoelen of banken steekt is de afgelopen jaren wel duidelijk geworden. Sinds de opening van Col de la Loze 4 jaar geleden, is deze col al 2 keer opgenomen in de Tour de France, en dat is een bijzondere statistiek. En nu is met col de Tougnète ook een tweede Col geboren. Een prachtig geasfalteerd fietspad brengt je via de voet van het dorp Les Ménuires naar de top. Het pad is smal, dus je moet goed opletten voor tegenliggers die hard naar beneden kunnen racen.
Beklimmen van de col de Tougnète
Vanuit Les Ménuires is deze klim ongeveer 7 km lang met een gemiddeld stijgingspercentage van 9,4%. Met lange stukken van 20% in de laatste 1,5 km is het zelfs met een e-bike bijna onmogelijk om niet met je voeten het asfalt te raken. De klim is opvallend rustig en je ziet veel marmotten. Op de top van de Tougnète geniet je van een prachtig uitzicht over de Col de la Loze en zie je in de verte de Mont Blanc. De Tougnète mag in één adem genoemd worden met klassiekers als de Alpe d’Huez of de Mont Ventoux.
Als we boven zijn, applaudisseer ik voor de geweldige gidsen van vandaag en ons materiaal. Als je op de racefiets bent, ontkom je er niet aan dezelfde weg weer naar beneden te fietsen. Maar als je, net als ons, op een elektrische mountainbike bent, heb je keuze te over. Het asfalt maakt plaats voor grindpaden en/of singletracks. Motorvoertuigen kunnen hier niet komen, en het enige wat ik hoor zijn de steentjes die tegen mijn velgen tikken.
Een oase van mogelijkheden
Eenmaal op de top van de Tougnète is er voor ieder wat wils. Je kan ervoor kiezen om op grote hoogte te blijven fietsen over de rug van de berg. Via de langlauf paden kun je heel geleidelijk afdalen terug naar het dal. Geniet van een picknick onderweg of trakteer jezelf op een waanzinnige lunch bij restaurant Chez Pépé Nicolas. Bijna alle gerechten op de kaart zijn bereid met producten uit de aangrenzende bergweide en moestuin. Ben je meer een avontuurlijke fietser? Met ongeveer 20 enduro routes en 15 skiliften is het een waar paradijs.
Een verandering van tijden
Hoewel hier in de winter duizenden mensen naar beneden schieten, voelt het voor mij als een nieuw ontdekt stukje Frankrijk. En in zekere zin is dit ook wel zo. Tot 1960 was er in grote delen van deze vallei helemaal niets. De menselijke aanwezigheid beperkte zich tot herdershutten en van een beschaving was er nauwelijks sprake. Totdat verschillende zakenlui besloten om hier een ski gebied te creëren. Het contrast tussen winter en zomer is groot. Waar in de winter ontelbare toeristen hier op af komen, kan je in de zomer een kanon afschieten.
Een glimp van weelde en vrijheid
De prachtige fiets die ik onder mijn kont kreeg gedrukt geeft misschien ook wel aan dat er veel geld in deze regio verstopt zit. In het dorpje Saint-Martin de Bellevilles waar ik verbleef overheerst luxe het straatbeeld. Hotels met wellness-centra, waanzinnige restaurants en en een balkon met uitzicht op de bergen is hier eerder regel dan uitzondering. Een verblijf in de wintermaanden is duur, maar doordat het in de zomer echt wat rustiger is kan je hier hotels boeken voor een aantrekkelijke prijs. Zelf overnacht ik, mits het weer goed is het liefste op een camping. Voor mij is het dan ook een minpuntje als ik hoor dat hier geen camping te vinden is. Heb je een camper? In Les Trois Vallées mag je overal je camper neerzetten voor een overnachting. Tot mijn verbazing was de manager van het plaatselijke toeristenbureau hier erg makkelijk in.
Ruben komt terug met zijn (enduro) mountainbike
Les Trois Vallées is een indrukwekkende bestemming in de Franse Alpen, bekend om zijn wintersportactiviteiten. Met de opkomst van mountainbiken biedt Les Trois Vallées nu ook een fantastische ervaring voor fietsliefhebbers in de zomermaanden. Het scala aan mogelijkheden, van uitdagende klimroutes tot prachtige afdalingen over grindpaden en singletracks is immens! En de introductie van Col de la Loze en Col de Tougnète heeft dit gebied echt naar een volgend niveau getild. Nu moet ik eerlijk zeggen dat dit wel een ander stukje Frankrijk is dan ik gewend ben. Je vindt hier geen historisch erfgoed als kastelen of kathedralen, maar dit doet niets af aan de geweldige bergen, het prachtige uitzicht en de culinaire hoogstandjes van de regio. Ruben gaat terug!
