Op het drielandenpunt van Oostenrijk, Zwitserland en Italië ligt het dorpje Nauders, in het Tiroler Oberland, onderdeel van de oostelijke deelstaat Tirol. Het dorp bevindt zich op een hoogte van 1.400 meter en is dankzij zijn geografische ligging een uitstekende uitvalsbasis om met de racefiets of mountainbike op pad te gaan. Maar dankzij de zes liften in de regio is Nauders met name geschikt voor dat laatste. En dan een specifieke discipline: het enduro mountainbiken. Een vorm van mountainbiken die draait om de afdaling met steile secties, krap bochtenwerk en natuurlijke obstakels die elkaar snel opvolgen. Met onze endurofietsen, speciaal meegenomen vanuit Nederland, trekken we eropuit om te mountainbiken in Nauders en zo dit berggebied te verkennen.
Met de woorden van bike expert Harry de trails op
Oké, voordat ik naar een gebied afreis om te fietsen of hiken, probeer ik altijd wat basisinformatie te verzamelen. Dat helpt me om achteraf beter te kunnen reflecteren op wat ik gezien en ervaren heb. Online zijn er genoeg bronnen te vinden, maar het mooiste is om iemand te spreken die zelf in de regio woont. Zo komen we, nog voordat we ook maar één trail hebben gereden, in contact met Harry. Hij is de eigenaar van Hotel Central in Nauders. Het hotel is een écht bikehotel, met onder andere een fietswasstraat, droogruimtes voor kleding en schoenen en veilige plekken om je fiets op te bergen. Erg fijn, want zomerweer is in dit deel van Tirol geen zekerheid. Toch, zegt Harry eerlijk; zijn goede faciliteiten bijzaak. In Nauders is mountainbiken onderdeel van de lokale identiteit. Dit zo gevormd.
Harry fietst al ruim 30 jaar in deze omgeving en kent werkelijk elke trail. Aanvankelijk werd hij nog voor gek verklaard, maar langzaamaan groeide het besef dat mountainbiken, dankzij de uitgestrektheid en schoonheid van het gebied, ook toeristisch gezien enorme potentie had. Nauders was een van de eerste dorpen in Oostenrijk waar serieus werd geïnvesteerd in fietstoerisme. Trails lagen er al langer, maar zo’n twaalf jaar geleden begon men met het georganiseerd onderhouden van de trails. Het is de lokale community zelf die verantwoordelijk is voor het onderhoud. Deze diepgewortelde betrokkenheid leeft nog steeds voort en vormt de kern van de trailcultuur: zelf bouwen, zelf rijden, zelf onderhouden, zonder de band met cultuur en landschap te verliezen. En met die woorden van Harry nemen wij de volgende ochtend de eerste lift omhoog, om te ontdekken wat hij daarmee precies bedoelt.
Mountainbiken in Nauders
In totaal ligt er zo’n 60 kilometer aan trail in het gebied, verdeeld over 27 routes. En dan zijn de prachtige, hoogtemeter-rijke crosscountrypaden nog niet eens meegerekend. Door de grote hoogte boven de boomgrens zijn veel trails opvallend overzichtelijk. We willen meteen verder het gebied in.
De meest logische start voor ons is de Bergkastel-Seilbahn, een van de twee liften die vanuit het dorp vertrekken. Daarna stappen we over op een stoeltjeslift die ons direct naar het hoogste punt van het gebied brengt, op zo’n 2.500 meter hoogte. Hier begint de Zirmtrail. Dat is een flowtrail die ideaal is om in te komen: strak geshaped, soepel lopend, maar ook wat voorspelbaar. Niet per se wat Harry bedoelde met ‘ruwe mountainbike-identiteit’, maar zeker vermakelijk.
Vier deelgebieden, één avontuur over grenzen heen
Nauders is grofweg opgedeeld in vier deelgebieden: de Bergkastel (waar de flowtrail start), de Mutzkopf aan de oostzijde van het dorp (richting Zwitserland) en het Italiaanse stuk rond de Reschensee en St. Valentin. Als liefhebbers van Italië trekt dat laatste ons direct. Maar om daar te komen, wacht eerst de beruchte Bunker Trail. Die is bereikbaar via een blauwe familietrail die je over de grens brengt. Daar heb je werkelijk een prachtig uitzicht op de Reschensee, met in de verte het Ortler-massief in Italië. Via deze trail passeer je een oude grensovergang uit de Eerste Wereldoorlog en een schuilbunker, bijna onzichtbaar verscholen onder het mos. Fietsen en geschiedenis zijn voor mij altijd met elkaar verbonden. Om met de mountainbike een oude grenspost te doorkruisen in dit ruige berglandschap voelt echt bijzonder.
De bunker trail; bloed zweet en stenen
De Bunker Trail is de enige manier om via singletrail de Reschensee te bereiken. En nee, deze trail is allesbehalve vriendelijk. Officieel aangeduid als rood, maar voor ons zonder twijfel een zwarte route.
De Bunker Trail in Nauders is een ruige, rotsige afdaling die alles vraagt van zowel je techniek als je concentratie. Je vindt hier geen wortels of drops, maar wel stenenvelden, flinke rotsplaten en keienpartijen die zelfs na de afdaling nog doortrillen in je lijf. Je moet voortdurend schakelen tussen druk op het voorwiel en gecontroleerd achterover hangen. Halverwege openbaart zich een adembenemend uitzicht over de kam, maar meteen daarna dwingt het terrein je weer tot volle focus terug het bos in.
Dit is geen trail waar je moeiteloos doorheen danst, dit is een gevecht. Een fysieke, technische uitdaging die je alles laat voelen. Afdalen vergt hier niet alleen vaardigheid, maar ook conditie. Het is geen trail voor beginners, maar wél voor mountainbikers die houden van het pure, rauwe mountainbiken op hoge intensiteit. Precies die intensiteit is wat Harry volgens mij bedoelde toen hij zei: “In Nauders is mountainbiken onderdeel van de identiteit.” Die woorden voel je in elke meter van deze trail.
Trailonderhoud & charme
Eén kanttekening: de Bunker Trail heeft zichtbaar minder onderhoud gehad dan andere trails in Nauders. Sommige secties zijn daardoor extra uitdagend. Zelfs bijna onberijdbaar. Dat maakt hem moeilijker, maar eerlijk is eerlijk, het draagt ook bij aan de rauwe charme van de route. Voor wie houdt van ‘natuur zoals ze is’, kan dit een pluspunt zijn.
Van Nauders naar de Rechensee in Italië en terug
Eenmaal aangekomen bij de Reschensee kun je met de berglift omhoog voor een nieuwe set aan trails, met uiteenlopende moeilijkheidsgraden. Op het eerste gezicht valt het aantal trails iets tegen, maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt door de lengte ervan. Hier geen korte lusjes, maar échte afdalingen. Het gebied onderscheidt zich daarin echt van andere bike-regio’s waar ik ben geweest.
De Reschensee zelf is ongeveer 6 kilometer lang en om het dorpje St. Valentin aan de zuidkant te bereiken, ben je echt even onderweg. De trails aan deze kant lopen grotendeels door het bos, waar het terrein plots verandert: nat, glibberig, donker. We verkijken ons volledig op de Oberspin Trail, want die is technisch en langer dan verwacht. De vermoeidheid slaat toe en door de regen zijn de paden spiegelglad geworden. We besluiten het gebied op een later moment opnieuw te doen, maar door het onstabiele weer komt het er helaas niet meer van. Onze gedachte dat we ‘het gebied wel hadden uitgespeeld’ blijkt dus volkomen misplaatst. Integendeel. Nauders vraagt om een tweede bezoek.
De terugweg
Wie vanaf de Reschensee terug wil naar Nauders, heeft grofweg twee keuzes:
- Een flowy, ontspannen fietspad van zo’n 7 kilometer, ideaal om rustig uit te rollen.
- Een prachtige gravelklim van circa 300 hoogtemeters, onderdeel van de 3 lander tour, een langeafstandroute met de mountainbike. Hier rij je deels ook over de gelijknamige trail; een technisch segment dat je uiteindelijk brengt naar de trails rond de Mutzkopf.
Rond de Mutzkopf vind je korte, pittige endurotrails met veel variatie: scherpe kom bochten, steile secties en een mix van blauwe en rode lijnen om uit te kiezen. Technisch, intens en en veel verschillende lijnen die je kan nemen. Precies wat je zoekt als je op zoek bent naar trails met een enduro met karakter. De Doppelsesselbahn is wel wat langzaam, dus heb wat geduld voordat je boven bent.
De berkasteltrail; onze top favoriet
Na twee dagen intensief fietsen begint het beeld van de regio steeds helderder te worden. En juist daarom wilden we deze trail tot het laatst bewaren. Het beste bewaar je immers voor het einde. We hebben het over de Bergkasteltrail: een afdaling die voelt als een samenvatting van alles wat het gebied te bieden heeft. Visualiseer jouw aller vetste ski piste, klaar voor die ene perfecte afdaling waar je het hele seizoen naar uitkeek. Alleen is het nu zomer.
De afdaling telt zo’n 800 hoogtemeters en slingert prachtig naar beneden. Stenen, wortels, flow en snelheid: deze trail combineert het allemaal. Je kunt hem echt loeihard rijden, zwevend over de obstakels, maar ook in een rustig tempo is hij ontzettend lekker te rijden. Het lijnenspel is iets meer vergevingsgezind dan op sommige andere routes, waardoor je meer ruimte hebt om te genieten van de omgeving én de rit zelf.
De Bergkastrail wordt echt goed bijgehouden. Elke dag zien we trailbuilders aan het werk. Alles ligt er strak bij, zonder zijn natuurlijke karakter te verliezen. Bovendien is het hier opvallend rustig. We spotten zelfs een paar eekhoorntjes tussen de bomen langs het pad.
Enduro met karakter: Dat is waarom je naar Nauders gaat
Na drie intensieve dagen mountainbiken op de trails van Nauders is één ding duidelijk: dit is geen doorsnee bikegebied. Hier draait het niet om gelikte bikeparks of gladgestreken routes, maar om rauwe, pure beleving in het berglandschap. De afdalingen zijn lang, technisch en gevarieerd. Soms bruut, soms flowy, maar altijd met karakter. Door de ligging op het drielandenpunt krijg je een unieke mix van landschappen, culturen en trailtypes voorgeschoteld. Het onderhoud is lokaal verankerd en de liefde voor de sport voel je in alles. Van de trails tot de verhalen van mensen als Harry. Nauders is wild, authentiek en eerlijk: enduro zoals het bedoeld is. Dit is een bestemming die je niet even doet. En geloof ons: eenmaal geweest, wil je terug.
 mountainbiken op het drielandenpunt in Oostenrijk){kind=link}